மெக்அலெக்ஸாண்ட்ரோஸ் நிறைவுப்பகுதி: தியோ ஏஞ்சலோ பவுலோஸ்
தியோ ஏஞ்சலோ பவுலோஸ் தொடர்ச்சியான காட்சிகள் என்பவை படத்தினை வேறு ஒரு தன்மையில் மாற்றுகின்றதா? அதனை செயற்கையாக உருவாக்கும் தன்மையில் அது போன்று நிகழ்வதில்லை. மான்டேஜ் முறையிலான காட்சிகள் செயற்கையாக உருவாக்கப்பட்டு அதன்வழியே சினிமாவின் மதிப்பு ஓர் ஆணை போல வெளிப்படுத்தப்படுவது என்னை எரிச்சல்படுத்துகிறது. உதாரணத்திற்கு – ஒருவன் அறைக்குள் நுழைந்து காத்திருக்கிருக்கிறான். இதனை சினிமாவில் மான்டேஜ் காட்சியாக காட்டப்படலாம். என்னுடைய படத்தில் இது மான்டேஜாக இல்லாமல் சினிமா குறித்தபடி அதன் மதிப்பினை வீணாக்காமல் குறிப்பிட்ட நேர அளவுகோல்படி அதனை வேறு ஒரு தன்மையாக்க முயலுவேன். இங்கு கருவியாக வலுவான தன்மையில் பயன்படுவது நேரமே ஆகும். உண்மையான காலம் வெளிப்படுத்தப்படும் காலம் அல்ல. என்னுடைய படங்களில் ‘இறந்துபோன காலம் ’ உருவாக்கப்பட்டு உள்ளார்ந்த தன்மையோடு படத்தின் சூழலோடு இணைந்திருக்கும். இசை என்பது ஒலி மற்றும் மௌனத்திற்கும் இடையில் இணைப்பாக இருப்பது போல, ‘இறந்துபோன காலம் ’ என்னுடைய படங்களில் ஒரு லயம் கொண்டதாக, இசை சார்ந்த அமெரிக்க படங்களின் சினிமா தன்மையிலான ந