கோமாளிமேடை

  அன்புக்குரிய வினோத் அண்ணாவுக்கு,  வணக்கம்.  நலமா?  இன்று ராயப்பேட்டை முழுக்க ரத்தத்தின் ரத்தங்கள் நிறைந்துவிட்டனர். மழையிலும் கூட இந்த ஆட்களின் கூச்சலும் ரவுசும் குறையவில்லை. கரைவேட்டிக்காரர்கள் கொட்டும் மழையிலும் ஜபர்தஸ்தாக ஆர்பிஎல் வங்கி கீழ்த்தளத்தில் நின்று சில நொடிக்கு ஒருமுறை சிரித்தபடி பேசிக்கொண்டிருந்தனர்.  இன்று ஆச்சரியமாக பள்ளி கால தோழர் ராஜ்குமார் போனில் அழைத்தார். இவர் மேட்ரை சின்னியம்பாளையம் எனும் ஊரில் வாழ்ந்து வந்தவர். எங்கள் அம்மாயி ஊருக்கு போகும் வழியில் உள்ள பாறைநிலம் அது. துணி வெளுப்பாளர்கள் வகுப்பைச் சேர்ந்தவர். குடும்பஸ்தரான இவர் எதற்கு திடீரென என்னை அழைத்தார் என்று எனக்கு புரியவில்லை.  தனது வாழ்க்கையில் நடந்த சில விஷயங்களை பகிர்ந்துகொள்ள அழைத்திருக்கிறார். பேசினார். பேச்சு எப்படி சென்றது என்றால் மயிலாப்பூரிலுள்ள குறுகலான தெருக்களிலிருந்து விரிந்த தெருக்களுக்கு போவதுபோலத்தான்.  மனைவி, மாதவிலக்கு, தம்பியின் வேலை, திருமணம், அவர் பெற்ற அரசு வேலை, குடும்ப கலாசாரம், சென்னைப் பெண்களின் டீஷர்ட் ஷார்ட் கலாசாரம் என சென்றது. இவர் பேசும்போது மழை பெய்துகொண்டு இருந்தது. 45 நி