கோமாளிமேடை

ஏஞ்சலோ பவுலோஸ் நாம் அதனை அரசியலுக்கான உருவகம் என்று கருதலாமா? அரசியல் விஷயங்களுக்கான விளக்கம் கருத்துகள் அனைத்து இடங்களிலும் உள்ளது. ஆனால் அதனை அதிகம் செய்துவிடக் கூடாது. இந்தக்கோணத்தில் வயதான மனிதர் ரஷ்யனாக அல்லது கிரீக் ஆக இறக்கிறார் என்பதல்ல. அவர் எந்த மொழியினைப் பயன்படுத்தி இருந்தாலும் வார்த்தைகள் ஒன்றுதான் அழுகிய ஆப்பிள்தான் அது. படப்பிடிப்புக்கான இடங்களைக் காண ஒர வீட்டிற்குள் சென்றபோது இந்த விஷயம் விபத்தாக எனது மூளையில் பளிச்சிட்டது. யாரோ ஒருவர் தளத்தில் தவறவிட்டுப் போன ஆப்பிள்கள் மெல்ல கெட்டுப்போகத் தொடங்கி இருந்தன. அந்த வாசனை ஆற்றல் கொண்டதாக, இணக்கமானதாக, வெம்மை கொண்டதாக மனித வாசனையாக இருந்தது. கவிதைப் பொருளின் தத்துவமாக சாரச்சுருக்கமாக படம் முழுவதும் பரவியிருக்கிறது. சிதெராவிற்குப் பயணம் என்பதில் படத்திற்குப் படம் என்பதாக இயக்குநரும் நாடு கடத்தப்பட்டவர் போல தன் வீட்டிற்குத் திரும்பி 32 ஆண்டுகளாக இல்லாத தன் நாட்டினை திரும்ப அறிவதாகக் கொள்ளும் இது பல்வேறு தன்மைகளைக் கொண்டுள்ளது. ஒருவரின் அடையாளத்தை உடல்ரீதியாக அல்லது உணர்வுரீதியாக அல்லது அடையாளமாக கண்

தியோ ஏஞ்சலோ பவுலோஸ் திரைத்தேர்வு மற்றும் கிராமத்தில் நிலத்தை விற்கும் உழவர்களை அழைக்கும்போது அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் தரும் பதிலான பாரோன் –‘இங்கிருக்கிறேன்’ என்பதற்கும் தொடர்பிருக்கிறது என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறீர்களா? நிச்சயமாக. இரண்டு விஷயங்களிலும் இயந்திரத்தனமான பதிலை மனிதர்கள் கூறுகிறார்கள். அவர்கள் பொருட்கள் போல நடத்தப்படுகிறார்கள். ஒன்றில் வயதான நடிகர்கள் வேலை தேடுவது, இரண்டாவது கிராமத்தார்கள் தமது அடையாளமான நிலத்தை விற்பது என உள்ளது. இயக்குநர் இந்த இரு தருணங்களிலும் இவற்றை உள்வாங்கியபடி இருந்தாலும் அவற்றில் இடையூறு செய்யாததன் காரணம் முதியவர் உண்மையில் அவன் தந்தை என்பதை அவன் அறியாததே, உறுதி இல்லாததே காரணம் எனலாம். தனிப்பட்ட காட்சிகளிடையே ஏதாவது கருத்துகளின் எதிரொலி தங்களின் படத்தில் இருக்கிறதா? ஆமாம். உதாரணத்திற்கு, எரிவாயு நிலையத்தை இருமுறை பார்க்கிறோம். ஒன்று பகலில் மற்றொன்றில் இரவில் ஒரே மாதிரியான கோணத்தில் ஒத்தது போல கேமரா நகர்ந்து பயணிக்கும். எரிவாயு நிலையமானது நகரம் மற்றும் கிராமத்திற்கு இடையே அமைந்துள்ளது. யாராவது ஒருவர் கிராமத்த

உலர்ந்த ஆப்பிள்: சிதெராவிற்கு பயணம் மிட்செல் குரோடன்ட் / 1985 தமிழில்    லாய்ட்டர் லூன் நன்றி கூறத் தொடங்கும் காட்சியில் தொடங்குவோம். இது ஒரு புராணம் போலான மாயை கோணம் என்று கூறலாமா? அக்காட்சி என்னைப் பொறுத்தவரையில் இசையோடு சேர்த்து கனவுலகிற்கு அழைத்துச் சென்று வெளிப்புறமாக அதனைக் காணச்செய்வது போலத்தான். கனவுபோல் விரியும் காட்சியின் காரணம் அது தன்னுள் முக்கியமான கருவைக் கொண்டுள்ளது என்று கூறலாம். பின் தொடரும் காட்சி சிறுவன் வேறொரு கிரகத்தில் இறங்குவது போல அமைந்திருக்கும். உண்மையைக் கூறவேண்டுமெனில் உங்களுக்கு இக்காட்சி பற்றிய சரியான காரணத்தை தூண்டுதலை என்னால் விளக்கி கூறமுடியவில்லை. அம்முறையில் செய்ததன் காரணம் அது எனக்கு பிடித்திருந்தது. அதற்கான தீர்க்கமான தர்க்கரீதியான காரணங்கள் எதையும் என்னால் இதற்காக கூறமுடியவில்லை. சிறுவனும் ஜெர்மன் படைவீரரும் வரும் பகுதி என்பது சிறுவயது நினைவுகளா? ஆமாம், இது மிகத்தெளிவாக நினைவுகள் என்று குறிப்பிடும்படி எடுக்கப்பட்டு இயக்குநரின் குரல் ஒலிக்கும். அந்தக்காட்சியின் இறுதியில் சிறுவனுக்கு விதிகள் கூ